Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Μαθαίνω και αντιμετωπίζω τις αλλεργίες της Άνοιξης


Η καταρροή, η φαγούρα, η κόπωση και το κοκκίνισμα και δάκρυσμα των ματιών που προκαλούνται από αλλεργίες σχετικές με τη γύρη οφείλονται στην πραγματικότητα σε ένα σφάλμα του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Το σώμα μας δε θα έπρεπε κανονικά να αντιδρά στη γύρη, αλλά κάνει λάθος διάγνωση όσον αφορά τους μικρούς κόκκους και επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να τους εξοντώσει, σαν να επρόκειτο για επικίνδυνα βακτήρια ή ιούς. Αυτή ακριβώς η άστοχη επίθεση και τα χημικά όπλα που χρησιμοποιεί το σώμα προκαλούν την αλλεργία.

Τα σωματίδια της γύρης είναι τόσο μικρά, που εισχωρούν εύκολα στον οργανισμό μας μέσω των βλεννογόνων της μύτης, των ματιών ή των πνευμόνων. Εδώ το ανοσοποιητικό μας σύστημα ενεργοποιεί αμέσως τη διαδικασία αναγνώρισής τους και, σε όσους είναι αλλεργικοί, το μηχανισμό εξολόθρευσής τους. Στα αλλεργικά άτομα, τα λευκά αιμοσφαίρια (Β-λεμφοκύτταρα) παράγουν ένα αντίδοτο μόλις έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με τη γύρη, υπό μορφή αντισωμάτων IgE. Τα αντισώματα κυκλοφορούν στο αίμα και προσκολλώνται στα κύτταρα που έχουν αποστολή να καλούν ενισχύσεις όταν το σώμα δέχεται εξωτερική επίθεση.

Πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει;
Εκτός από το αλλεργικό άσθμα, που εκδηλώνεται με δύσπνοια και πάντα απαιτεί ιατρική αξιολόγηση, η αλλεργική ρινίτιδα είναι συνήθως αθώα κατάσταση. Κάποιες φορές μπορεί να επιπλακεί από παραρρινοκολπίτιδα (συνήθως ιγμορίτιδα), εξαιτίας της παγίδευσης μικροβίων μέσα στον οιδηματώδη βλεννογόνο, που περιέχει πλούσιο θρεπτικό υπόστρωμα για τα μικρόβια. Αυτή εκδηλώνεται με έντονο πόνο και πυρετό και χρειάζεται αντιβίωση και ενδεχομένως παροχέτευση του πύου από τον ωτορινολαρυγγολόγο.
Θεραπευτικές επιλογές
Ο στόχος της θεραπείας είναι η εξασφάλιση καλής λειτουργικότητας του πάσχοντος, ώστε τα συμπτώματα να μην επηρεάζουν την εργασία ή τις επιδόσεις στο σχολείο. Σε τελική ανάλυση, η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι οι καλύτερες εποχές του χρόνου για όλες τις δραστηριότητες. Εάν τα συμπτώματα είναι ελαφρά, μπορεί να αρκεί απλά η αποφυγή των αλλεργιογόνων, όπως για παράδειγμα οι βόλτες στην εξοχή κατά την περίοδο έξαρσης.
Εάν δεν είναι αρκετό, χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία. Κεντρική θέση σε αυτήν κατέχουν τα αντι-ισταμινικά φάρμακα, ιδίως για τα συμπτώματα της φαγούρας, των φτερνισμάτων και της καταρροής. Ωστόσο, έχουν μικρή επίδραση στη ρινική συμφόρηση. Εξάλλου, τα παλαιότερα αντι-ισταμινικά φάρμακα συχνά προκαλούν υπνηλία, ενώ ορισμένα από αυτά, άλλωστε, χρησιμοποιούνται ως ελαφρά ηρεμιστικά. Παράλληλα, εάν κανείς τα λαμβάνει χρειάζεται να είναι προσεκτικός σε ζητήματα οδήγησης ή χειρισμού μηχανημάτων. Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει νεότερα αντι-ισταμινικά που διαθέτουν σε πολύ μικρό βαθμό ή καθόλου την ικανότητα πρόκλησης υπνηλίας.

 

Αντιισταμινικά

Καθώς μπορείτε πλέον να αγοράσετε από το φαρμακείο τα σύγχρονα, μη καταπραϋντικά αντιισταμινικά της δεύτερης γενιάς, καλό είναι να προτιμάτε πάντα κάποιο από αυτά αντί για τα παλαιότερα καταπραϋντικά αντιισταμινικά όπως η χλωροφενιραμίνη (Piriton) ή η κλεμαστίνη (Tavegi).

Παρόλο που αυτά τα αντιισταμινικά επιφέρουν σπάνια υπνηλία, καλό είναι να προσέχετε όταν οδηγείτε και να αποφεύγετε την κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας αλκοόλ. Σε ένα πολύ μικρό ποσοστό πασχόντων από αλλεργική ρινίτιδα, η αστεμιζόλη και η τερφεναδίνη έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη σοβαρών διαταραχών του καρδιακού ρυθμού. Κάτι τέτοιο έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί εφόσον λαμβάνετε ταυτόχρονα το μυκητοκτόνο κετοκοναζόλη ή το αντιβιοτικό ερυθρομυκίνη.

Καθώς αυτά τα φάρμακα παρουσιάζουν ελάχιστες διαφορές ως προς την αποτελεσματικότητά τους, το καλύτερο είναι να αποφεύγετε εκείνα που μπορεί να επιφέρουν παρόμοιες ανεπιθύμητες ενέργειες. Η φεξοφεναδίνη είναι ενεργό προϊόν της τερφεναδίνης μετά τη διάσπασή της στο ήπαρ. Αντίθετα με την τερφεναδίνη, δεν επηρεάζει την καρδιά, είναι αποτελεσματική και ασφαλής και καλό είναι να προτιμάται της τερφεναδίνης. Η λοραταδίνη, η σεριτιζίνη και η φεξοφεναδίνη μπορεί να συσταθούν ως μη καταπραϋντικά και αποτελεσματικά αντιισταμινικά. Αυτά τα αντιισταμινικά πωλούνται χωρίς ιατρική συνταγή για την αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας σε παιδιά άνω των 12 ετών. O γιατρός, ωστόσο, μπορεί να σας γράψει αυτά τα αντιισταμινικά και για νεώτερα παιδιά. Η λοραταδίνη μπορεί να χορηγηθεί και σε παιδιά άνω των 2 ετών.

Δεν αντιδρά κάθε οργανισμός το ίδιο σωστά σε όλα τα αντιισταμινικά· μπορεί, λοιπόν, να χρειαστεί να δοκιμάσετε ένα ή δύο πριν βρείτε το σκεύασμα που σας ταιριάζει καλύτερα. Υπάρχει και ένα άλλο αντιισταμινικό, που ονομάζεται ακριβαστίνη (Sembrex), το οποίο διατίθεται προς το παρόν στη Μεγάλη Βρετανία μόνο από γιατρό. Χρειάζεται να το λαμβάνετε τρεις φορές την ημέρα. Τα αντιισταμινικά μπορεί να ψεκαστούν κατευθείαν μέσα στα ρουθούνια και υπάρχει και ένα σκεύασμα, η αζελαστίνη (Rhinoast), που κυκλοφορεί ως ρινικό σπρέι το οποίο πρέπει να χρησιμοποιείται δύο φορές την ημέρα. Παρόλο που το σκεύασμα αυτό είναι πολύ αποτελεσματικό για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της ρινίτιδας, δεν έχει, αντίθετα με τα αντιισταμινικά που λαμβάνονται από το στόμα, κανένα αποτέλεσμα στα αλλεργικά συμπτώματα που επηρεάζουν τα μάτια.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό θέμα, μπράβο φίλε