Η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και συνολικά το σύμπλεγμα των υγρότοπων απλώνεται σε μια τεράστια έκταση που καταλαμβάνει 220.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Δύο ποταμοί έρχονται και εκβάλλουν εδώ, ο Αχελώος και ο Εύηνος. Είναι τέτοια η παροχή νερού του Αχελώου που δικαιολογεί την εκτεταμένη λεκάνη απορροής, ενώ οι προσχώσεις που δημιουργεί (ή σωστότερα δημιουργούσε) από την απόθεση φερτών υλών είναι τόσο σημαντικές ώστε και ο Θουκυδίδης αναφέρεται στην επισφαλή για εχθροπραξίες προσχωσιγενή δράση του!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheQR7b9elKYNXVDVJk8UEsHiCL-p50DCdY3_LdEap7ciMo9EjbHS0cQg643gyhP6OxMcAPHOfvDW6aJh79NjuYD34x8ro93-TUCnZrJGsgoiE7RwqsTzz7LvopIyF6N4_mgh5SUM325r-8/s320/%CE%92%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B9.jpg)
Η αφθονία σε τροφή που προσφέρουν τα ρηχά νερά της λιμνοθάλασσας έλκει τα ψάρια που διαλέγουν να μεγαλώσουν εδώ και όχι στο πέλαγος. Η έξοδός τους από τη λιμνοθάλασσα είναι δύσκολη... και τα περισσότερα παγιδεύονται τεχνηέντως! Πέντε είδη κέφαλου, λαβράκια, τσιπούρες, χέλια και γοβιοί είναι τα βασικά είδη που ψαρεύονται και η «παραγωγή» φτάνει σε χιλιάδες τόνους ετησίως.
Πολύ σημαντικός είναι ετούτος ο υγρότοπος και για τα πουλιά. Τα μεταναστευτικά χρησιμοποιούν τη λιμνοθάλασσα για σταθμό ανάπαυσης και ανεφοδιασμού, ενώ στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί πάνω από τα 200 διαφορετικά είδη, εκ των οποίων τα 70 είναι σπάνια ή απειλούμενα. Χαρακτηριστικό είδος ο λεπτόραμφος γλάρος, που είναι και αυστηρά προστατευόμενο. Πάντως για τις φημισμένες αγριόπαπιες της περιοχής οι αριθμοί παρουσιάζουν συνεχή μείωση. Αιτίες τα συνεχή έργα αποστράγγισης και αλυκοποίησης, αλλά και το παράνομο κυνήγι.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQIuIqnZ5EBYaitOW_YFhwNCPf6ltx4ddQm3Rve-2ZluIUIqKjQT8o33mTbCzkTIblYQh-OvL_3wVcx5BSrLJv3Bd3MAWJcpLaSrrFGeiHDWbLl7FF0gKk7cBc4GJhQh5KNNfmQ6f_Fs3G/s320/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BB%CE%B9%CE%B4%CE%B12.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου