Μέχρι σήμερα, οι κλιματικοί στόχοι αφορούν αποκλειστικά στον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Ωστόσο, αν θέλουμε να προλάβουμε την άνοδο της στάθμης των θαλασσών, την οξίνιση των ωκεανών, τη μείωση της αγροτικής παραγωγής και την αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα οι στόχοι για την παγκόσμια θερμοκρασία πρέπει να γίνουν πιο φιλόδοξοι.
Αυτό υποστηρίζει έρευνα του Πανεπιστημίου της Βέρνης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature και που λέει ότι ο στόχος κυβερνήσεων και φορέων για αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή είναι κενό γράμμα από μόνος του.
Κι αυτό διότι σύμφωνα με τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή που χρονολογείται από το 1992, το κλιματικό σύστημα περιλαμβάνει “την ολότητα της ατμόσφαιρας, της υδρόσφαιρας, της βιόσφαιρας, της γεώσφαιρας και των μεταξύ τους σχέσεων”. Η συμφωνία πλαίσιο αναφέρεται επίσης στην αειφορία των οικοσυστημάτων και της παραγωγής τροφίμων. Όλα αυτά δεν μπορούν να συμπεριληφθούν κάτω από την ομπρέλα του στόχου για τους δύο βαθμούς Κελσίου.
Οι ερευνητές Δρ Μάρκο Στάιναχερ, Καθ. Φορτουνάτ Γιόος και Καθ. Τόμας Στόκερ προτείνουν ένα συνδυασμό έξι διαφορετικών παγκόσμιων και τοπικών κλιματικών στόχων στην εργασία τους εστιάζοντας στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών, στην οξίνιση των ωκεανών που απειλεί τους κοραλλιογενείς υφάλους και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, και στην αγροτική παραγωγή.
Χρησιμοποιώντας εξελιγμένα μαθηματικά μοντέλα προκειμένου να διαπιστώσουν ποια επίπεδα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα επέτρεπαν την επίτευξη των προτεινόμενων στόχων (μεμονωμένα και συνδυαστικά) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να τα μειώσουμε περισσότερο από δύο βαθμούς Κελσίου.
Οι τρεις επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι κλιματικές πολιτικές πρέπει να συνδέσουν διαφορετικούς κλιματικούς στόχους με τις ανθρωπογενείς εκπομπές ρύπων σε ποσοτική βάση.
Μάλιστα, στο μέλλον και εφόσον το επιτρέπει η τεχνολογία στα κλιματικά μοντέλα πρέπει να συμπεριληφθούν τοπικές και περιφερειακές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής όπως είναι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι πλημμύρες και οι ξηρασίες.
Η εργασία βασίστηκε στο σύστημα Bern3D-LPJ Earth System Model που αναπτύσσεται στο Πανεπιστήμιο της Βέρνη.
Το μοντέλο εξομοιώνει μια σειρά σημαντικών φυσικών και βιογεωχημικών διεργασιών και τις σχέσεις τους σε τοπικό επίπεδο προκειμένου να διαμορφώσει συγκεκριμένους κλιματικούς στόχους, όπως είναι η πρόληψη της οξίνισης των ωκεανών στους Τροπικούς.
πηγή econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου